Sunday, September 27, 2009

Ана Мираси 1


Күмүч қанатлар елип учқанда

— What would you like to drink Ma’m? — Немә ичишни халайсиз, ханим? — дәп сориди стюардесса қиз һәр хил йемиш сулири қуюлған стаканлар тизилған подносни алдимға елип келип.
Мән апельсин соки қуюлған стаканни қолумға алдим. Шу чағда стюардессиниң: «Ховупсизлик бәлдиклирини яхшилап тақаңлар, учақ йәрдин көтирилип учушқа тәйярлиниватиду», — дегән үни аңланди. Һәммимиз бәлдикләрни бәкиттуқ.
— Ханимлар билән мирзилар! Бизниң учақниң бортиға хуш кәпсиләр! Бизниң учақ Алмута—Амстердам КL 0410 рейси бойичә учуш алдида туриду. Учуш вақтимиз 7 саат 20 минут давамлишду. Амстердам вақти бойичә әтигәнлиги саат 10 дин 40 минут өткәндә йәргә қонумиз. Яхши учуп, юмшақ қонушуңларни тиләймиз!
Экипаж капитаниниң сөзлиридин кейин учақниң ақ күмүчтәк қанатлири аста көккә көтирилди. Мән учақниң жуқури дәриҗидә хизмәт көрситидиған бизнес-класс дәп атилидиған бөлмисидә олтарғачқа, бойи егиз, чирайлиқ кәлгән стюардесса қиз пат-патла йенимға келип, түрлүк таамларни, ичимликләрни тәклип қилди.
— Мән һазирчә һеч немә йемәймән, һерип қаптимән, бир аз дәм алай, — дедим.
Бөлмидә адәмләр аз болғачқа, креслоларму бош еди. Мениң уддулумдики экранда КLMниң символи йоған, чирайлиқ ақ қушниң қанатлирини кәң йейип деңиздин көтирилип учқинини көрсәтти. Әшу пәйттә өзәмни шу ақ қушқа охшаттим. Чүнки жирақтики кичик бир йезида туғулуп, миң бир қийинчилиқларни тартип чоң болған мениң кичигимдики арминим әмәлгә ешип, новәттики китавимни тонуштуруш мәрасимиға Америкиға учуп кетип барғиним чөчәк әмәсму?.. Мән болуватқан бу йеңилиқларниң йә оңум, йә чүшүм екәнлигини билмәй, техичә ишәнмәй олтираттим.
Иллюминатордин көктә әркин ләйләп учуп жүргән сехирлиқ ақ булутларни тамашә қилип олтирип көзүм илинип кәтти әтималим, охансам, йенимда чачлири ақарған, үзлиригә чүшкән қоруқлар хелила билинип турған, учисиға ақ спорт костюмини кийгән аял олтирипту.
— How are you? — Әһвалиңиз қандақ? — дәп инглизчә сориди у.
— Good, thank you. — Яхши, — дәп җавап бәрдим.
Йеши 65 ләргә келип қалған бу аялни биринчи қетим көрүватсамму, униң көзлиридин қандақту дәрт-һәсрәтни баштин кәчүргәнлигини байқидим. Бир аздин кейин иккимиз, худди йеқин тонушлардәк, сөһбәтлишип кәттуқ.
— Қаяққа учуп кетип барисиз?
— Лос-Анджелесқа.
— Мәнму Лос-Анджелесқа.
— Мени Лос-Анджелеста Даниэль исимлиқ қиз қарши алиду. Кейин униң билән Чикагоға учимән.
— Чикагода ким бар яки иш билән кетип барамсиз?
— Мән Опра жүргүзидиған телешоуға тәклипнамә алған едим.
— О-о! Опра! Опра әң атақлиқ тележүргүзгүчиғу, униң исми дунияға тонулған.
— Мән Опрани 2001-жили Лос-Анджелесқа барғинимда телевизордин көрүп, униң билән учришишни арман қилған едим. Мана шу арминим әмәлгә ешиш алдида туриду.
— Бу қизиқ екән.
— Мениң китавим Опраниң қолиға чүшүпту. Уни китавимниң баш қәһриманлири болған уйғур аяллириниң тәғдири қизиқтурғанлиғиға хошал болдум.
— Бу гәпчә, сиз язғучи екәнсиздә? Америкилиқларни әзәлдинла дуния хәлиқлириниң тәғдири, урпи-адәтлири, таамлири қизиқтуриду.
— Мән бир атақлиқ язғучи әмәс, амма һаятта көргән-билгәнлиримни қолумдин кәлгиничә йезип жүримән. Бу китавимғиму өзәм билгән-тонуған адәмләрниң тәғдири асас болди. Уларниң һаятини тәсвирләштә уйғур хәлқимниң урпи-адәтлири тоғрилиқму бир аз тохтилип өттүм.
— Тохтаң, бу китавиңиз мениму қизиқтуриватиду. Сиз маңа китавиңизда тәсвирләнгән адәмләрниң һаятини сөзләп бериң.
— О-һо! Бу интайин узақ һекайә.
— Биз Лос-Анджелесқа йәткичә 21 саат бар, қанчә узақ һекайә болсиму сөзләп түгитисиз. Тонушуп қояйли, мениң исмим Рус.
— Наһайити яхши, сиз билән тонушқинимға хурсәнмән. Мениң исмим Меһрибан.
— Мән сизниң китавиңизниң қәһриманлири билән тонушушни тақәтсизлик билән күтүватимән.
Мән Русниң илтимасини рәт қилмай, чоңқур нәпәс елип тәйярлинип, һекайәмни башлидим.

No comments: